sábado, 13 de diciembre de 2008

LEMBRANZAS DE RETAGARDA

Unha mañá estendeuse a nova de que na curva de Desder, nas lindes entre Allariz e Xunqueira de Ambía, apareceran tres cadavres cumprindo as promesas ou amenazas dun temido falanxista que en máis dunha ocasión prometera ós de Requeixo "calquera día tráiovos carne fresca". A xente correu cara alá; a maioría voltaba para as súas casas coa cabeza gacha, espantados, comentando que do pescozo dun deles colgaba un escapulario... O cura de Requeixo mandou recollelos e tívolles o enterro. Coido que no libro-rexistro da parroquia deixaría algunha anotación ó respecto.


O que antecede eran parte dos recordos que tiña a miña nai do tempo da guerra. Tamén
me contaba que en Xunqueira había un home destacado que chegou a Alcalde, e logo
que estalou a guerra, foi detido por ser de esquerdas ou nazonalista, e fusilado.
Contaba que se chamaba Aníbal Lamas, e que era moi valente. Cando estaba diante do
pelotón negouse a que lle vendasen os ollos, xa que quería ver de frente a quen lle
disparaba. Como derradeira gracia pedíu que lle deixasen fumar o último cigarro, e
cando ía polo medio, deulle unha longa calada, tirouno ó chan, e, "¡disparade, covardes!", berrou.

No libro "Arraianos", de Méndez Ferrín, hai un conto, "O militante fantasía", no que se lembra iste mesmo episodio da incivil guerra.


Non quero pensar que iste é o trato que don Manuel desexaría para os nazonalistas. Tampouco entendo que os contrapoña á defensa de España.

domingo, 7 de diciembre de 2008

OLGA BEJANO

Ayer al leer la prensa me enteré del fallecimiento de Olga Bejano Domínguez. Tengo que confesar que desconocía su existencia, y que me impresionó su coraje y su tremendo afán por vivir y dejar huella de su paso por este mundo.

Os estoy hablando de una persona que hace 21 años contrajo una grave enfermedad neuromuscular que la paralizó por completo, hasta el punto de que no veía ni hablaba, respiraba mecánicamente y era alimentada a través de una sonda. Pues bien, a pesar de tantos impedimentos, de sus constantes neumonías y frecuentes operaciones, encontró la forma de comunicarse con sus enfermeras y les "dictó" varios textos que dieron lugar a la publicación de tres libros.

Que descanse en paz, y que su ejemplo nos ayude a superar nuestros pequeños o grandes problemas de cada día.